Een week in Roemenië.
Na ruim twee jaar is het dan eindelijk zover; samen met een vriendin stap ik op het vliegtuig naar Cluj-Napoca! we rijden met de auto naar Floresti, het dorpje waar zich de sloppenwijk bevindt waar Stichting Charis werkzaam is. We zijn gekomen om te assisteren bij de vrouwenconferentie, of ‘het kamp’ zoals de vrouwen het zelf noemen. Wat is het fijn, om de bekende gezichten weer terug te zien. Hoewel we ook een paar gezichten missen, want ook hier zijn mensen weggevallen door de pandemie. Bij dit weerzien worden een paar traantjes weggepinkt…. De conferentie is op een mooie locatie, een half uurtje rijden bij Floresti vandaan. Hier wacht de vrouwen een tijd van ontspanning met goed eten, een mooie kamer met een goed bed en sanitaire voorzieningen. We zingen, bidden, lezen en leren uit de bijbel, we hebben creatieve workshop en een geïmproviseerde ‘Spa’ waar de vrouwen zich kunnen laten vertroetelen met maskertjes, make-up, nagel- en en haarverzorging. Tussen de programmaonderdelen door is er tijd voor ontspanning, binnen of buiten. Het is een tijd van geestelijk en lichamelijk ‘bijtanken’. Voor de vrouwen, maar ook voor ons; we ontvangen zoveel liefde van hen en we zijn opnieuw onder de indruk van de veerkracht, die deze vrouwen laten zien. Natuurlijk, de gift aan dit onderdeel van het werk van Stichting Charis helpt om de omstandigheden, waaronder deze vrouwen leven, te verbeteren. Maar het is zo goed om te zien, dat ook de manier waarop ze in het leven staan geleidelijk een verandering ondergaat. We zijn weer geland op Hollandse bodem, en super gemotiveerd om onze schaapjes en andere producten te verkopen voor dit mooie doel!
Kijk ook op: vrouwenprogramma stcharis
